CircusPatz | kinderboeken

Het is alweer een tijdje geleden dat ik in opdracht van het wonderbaarlijke verhalenlaboratorium CircusPatz drie fantasierijke kinderboeken schreef. Toen ik de verhalen verzon, had ik zelf nog geen kinderen, inmiddels lees ik de boeken voor aan mijn eigen zoontjes van 7 en 4 jaar.
De boeken zijn uitgegeven door A.W. Bruna, het luisterboek werd ingesproken door jeugdheld Aart Staartjes.

2009: ’Hoe jij de Wonderbaarlijke Avontureneilanden ontdekte’
2010: ’Hoe jij de Magistrale Avonturenplaneten ontdekte’
2011: Luisterboek ‘Hoe jij de Wonderbaarlijke - en nog onbekende - Avontureneilanden ontdekte’

In de grote voorleesboeken speel jij als lezer de hoofdrol. Kinderen bepalen zelf de koers door het boek met behulp van de grote eilandenkaart en planetenkaart - de windkaartjes wijzen uit welk hoofdstuk die dag wordt (voor)gelezen.
De boeken werden zeer goed ontvangen, zijn helaas alleen nog tweedehands te koop.

Fragment uit 'Hoe jij de Wonderbaarlijke Avontureneilanden ontdekte'

Kapitein Klots kijkt geheimzinnig. ‘Dat’, zegt hij, ‘wordt jouw koffer’

Kapitein Klots bestudeert de Grote Avonturenkaart nog eens goed. Naast hem staat een koffer. Hij is bruin en ziet er heel oud uit. ‘Wat zit er in die koffer, Kapitein Klots?’ vraag je. Kapitein Klots kijkt geheimzinnig. ‘Dat’, zegt hij, ‘dat wordt jouw koffer.’ Echt waar? Wat zou erin zitten? Avonturenspullen? Een schat? Nieuwsgierig maak je de koffer open. Het deksel klemt. Je duwt harder en langzaam komt het omhoog. Maar de koffer is leeg. Er kruipt alleen een heel klein spinnetje uit. Op de bodem staan wat lege glazen potjes en oude doosjes.
Kapitein Klots zegt: ‘het is een Avonturenkoffer. Deze koffer is ook van mijn overgrootopa geweest. Hij was helemaal vol. Van ieder eiland had hij iets meegenomen. Een hele grote tand zat erin, en blauw zand. Allemaal bijzondere dingen’. Dan wordt het gezicht van Kapitein Klots somber. ‘Maar alles is vergaan. Omdat het zo oud was.’ Kapitein Klots draait het deksel van een potje. Hij keert het om. Er rolt een klein stofje uit. ‘Dit was een veer van een waaiwaaivogel’, zegt de kapitein triest. ‘Maar nu is er niks meer van over’. Wat zonde, zeg! ‘Maar nu gaan we de Avonturenkoffer weer helemaal vullen’, zegt Kapitein Klots.‘Van ieder eiland moet jij iets meenemen. Beloof je dat?’